Radijs is een makkelijk en snel groeiend gewas.
Normaal gesproken zou je na zo'n 4 weken al kunnen oogsten.
Het duurt nu allemaal wat langer, omdat het zo lang koud is geweest.
We zijn erg benieuwd hoe de radijsjes er uit gaan zien, want we hebben een mix gezaaid van rode, witte, roodwitte en gele radijs...
De peulen beginnen aan hun klim omhoog langs het draadwerk.
De aarde in de bak is afgedekt met jute, totdat we er een ander gewas bij zaaien.
Ook in de bakken steekt onkruid zo hier en daar de kop op.
Zodra de zaailingen wat groter zijn, gaan we tussen de planten bodembedekking toepassen, met o.a. stro.
Ook aardbeien kunnen de grond goed bedekken, en kunnen goed gecombineerd worden met vele andere gewassen.
Dat gaat onkruidvorming redelijk tegen.
Voorlopig nog maar even met het handje wieden.
Over aardbeien gesproken: we hebben er weer 5 nieuwe bakken bij.
Eenvoudig in elkaar gezet op een pallet, anti-worteldoek of een aantal vuilniszakken onderin en vervolgens de aarde er op.
De aardbeitjes hebben nu een mooie plek gekregen in 2 bakken bij de ingang. Later kunnen de bakken buiten een plaatsje krijgen.
Weer even heel iets anders: de laatste berg paardenmest lag buiten nog te wachten op transport naar binnen.
We hebben ons er toe gezet om de laatste kruiwagens te vullen.
Fijn dat het nu echt klaar is, het zijn toch heel wat kubieke meters !
Het composteringsproces is nog gaande, we houden de berg paardenmest goed nat.
Een van de buren op de dijk had een partij wilgentakken keurig in bundels naast de weg liggen. Omdat ze er geen bijzondere bestemming voor hadden (behalve grof vuil), konden we ze krijgen.
Daar kunnen we vast wel iets leuks mee doen op een later tijdstip.
Het was prachtig weer afgelopen weekend, dus ook maar buitenwerk gedaan. Jacqueline, Jeremy en Maurice hebben lekker met water kunnen spelen tijdens het schoonmaken van de ruiten bij de ingang.
Zelf heb ik het buitenterrein (opnieuw) ontdaan van plastic afval en stukjes glas. Ook zijn er stroken grond langs de kas vrijgemaakt voor o.a. doornloze braam en bessenstruiken.
En tenslotte de dieren.
Op sommige plekken moesten we de grond van de kas vrijmaken, bijvoorbeeld onder de mesthoop.
En dan ineens zit daar dan zo'n slaperige pad.
De afgelopen dagen werden we binnen verrast door prachtig vogelgezang. Het leek wel een volière !
Een witte kwikstaart zat ons nieuwsgierig te bekijken en toe te zingen.
