Leuke dag

Eindelijk een foto van het bijna voltallige team 'No Budget Kas':

Els, Hanneke, Hans, Jacqueline, Jolanda, Paul, Richard en Sanne.

Miep en Erik ontbreken op de foto.

Vanmiddag stond onze meeting in het teken van verdere kennismaking, planning en afspraken.  

We hebben lekker buiten gezeten, en het was een fijne sfeer.

Overigens blijft het team zich uitbreiden, want er hebben zich al weer nieuwe geïnteresseerden gemeld. Fantastisch ! 

Vanochtend hadden we de eer om Stichting 'De Vliegende Hollander: mens-dier-natuur' te ontvangen.

Deze stichting bestaat eind van dit jaar 30 (!) jaar, en houden zich al die tijd al bezig met o.a. 'duurzaamheid'. 

Ware voorlopers dus, waarschijnlijk bestond het begrip 'duurzaamheid' destijds nog niet...

Met veel plezier hebben we hen verteld over wat we doen en waarom.

En natuurlijk rondgeleid en alles laten zien.

In de juli-editie van het 'Pamflet' zal een stukje over de kas staan.

Op onderstaande foto Adriaan en Ellen.

Voor meer informatie over 'De Vliegende Hollander' zie:

http://www.mensdiernatuur.nl/

Openingstijden en meewerkmiddagen

Vanaf maandag 27 mei zal de kas op vaste tijden geopend zijn: 

maandag- en donderdagmiddag van 13-17 uur.

Als je eens een kijkje wil komen nemen, je bent van harte welkom !

Buiten genoemde dagen en tijden: bezoek op afspraak.

Tijdens de openingstijden is er altijd iemand van de medewerkers aanwezig, om een praatje mee te maken.

We zijn nog altijd op zoek naar 'helpende handen', dus aarzel niet om binnen te wippen.

Voor adres en routebeschrijving, zie 'contactgegevens'.

Wie weet tot gauw !

Bizarre wortelvormen

Ooit zulke grillig gevormde worteltjes gezien ?

Nou, wij niet...dus onze verbazing was groot.

Omdat we slechts naar de oorzaak konden gissen, hebben we Ton (Vreeken) om advies gevraagd. 

Het komt omdat we niet direct ter plekke hebben gezaaid, maar elders hebben voorgezaaid. En dan gaat het mis met het verpoten van de zaailingen.

We wisten vooraf wel dat worteltjes zich lastig laten verplaatsen.

Eigenwijs geweest door toch voor te zaaien, omdat dat ook wel voordelen bood.

Ach, misschien gepast voor 'nouvelle cuisine' of een culinair hoogstandje...in elk geval weer wat geleerd ;-)

De boom ging uit z'n dak...

Een eindje verder op in de kas heeft een wilg de afgelopen jaren de tijd gehad flink te groeien. Ongelooflijk hoe de stam en takken gewoon door het glazen dak zijn heengebroken, in al hun levenskracht !

Toch vonden wij het raadzaam, vooral met het oog op de veiligheid, om de boom een kopje kleiner te maken. 

Bovendien zou het ook zonde zijn als het dak verder kapot zou gaan, al is het niet in onze directe omgeving.

Stapje voor stapje, of beter: takje voor takje is de wilg gechopt.

Moe, maar voldaan:

Van de boom resten nu slechts wat zielige stompjes, maar wilgen groeien in no time weer uit en dat is ook mooi. 

Voor nu is de situatie onder controle.

Smooth ie ?

Voor de vroege groenten zoals raapstelen en spinazie zit het er al weer op.

De planten schieten nu snel door, sommige staan al volop in bloei.
Maar dat betekent niet dat hun rol uitgespeeld is, integendeel.
De sterkst ogende planten van elke soort laten we lekker bloeien, zodat we later zaad kunnen winnen.

Ook de bladeren zijn nog prima te gebruiken.

Laatst bracht Miep als verrassing een overheerlijke smoothie mee.

En nu zijn we zelf ook verkocht...en maken onze eigen smoothies.

In de blender met wat water, yoghurt, banaan of ander fruit... lekker !

De 'Kratky methode'

Water geven is en blijft een aandachtspunt bij het telen in bakken met aarde. 
Natuurlijk is het druppelsysteem een stap voorwaarts, maar er zijn nog andere mogelijkheden die het onderzoeken waard zijn.
Wat te denken van hydrocultuur ?
De planten worden daarbij gekweekt in water waaraan de vereiste voedingsstoffen zijn toegevoegd. 
Ze hangen in het water, bijvoorbeeld in poreuze mandjes gevuld met een groeimedium of substraat. Er komt dus geen aarde aan te pas.
Voor dat substraat worden wel klei (hydro)korrels gebruikt, maar ook perlite. En juist dat perlite hebben we in grote hoeveelheden op voorraad, dus waarom niet uitgeprobeerd ?

Nu zijn er allerlei vormen van hydro(aqua)cultuur, zoals passieve en actieve hydroponics en nog mooier: aquaponics.
Vooral aquaponics heeft mijn hart gestolen, omdat het zo'n mooi geïntegreerd systeem van vis- en plantenteelt is, een ware natuurlijke kringloop. Maar dat even terzijde.

Veel hydroponics-systemen werken met mechanische beluchting en/of het rondpompen van de voedingsstoffen, en daarvoor heb je dan weer pompjes en dus electriciteit nodig.

Een professor van de Universiteit van Hawaii, dr. Bernard Kratky heeft een mooi alternatief bedacht. 
Zijn methode is vooral geschikt voor snelgroeiende bladgewassen, die dus niet zo veel water nodig hebben (sla e.d.).
De methode komt er op neer, dat je het nog kleine plantje in een draadmandje met substraat in bijvoorbeeld een goed gesloten emmer hangt.
Die emmer vul je eenmalig bij de start met een mix van voldoende water en nutriënten. Er moet voldoende water zijn voor de groei van de plant tot aan de oogst.
Het draadmandje hangt een paar centimeter in de vloeistof, en het substraat verzadigt zich met het vocht door capillaire werking.
Gaandeweg groeien de wortels en het plantje, en tegelijkertijd daalt het vloeistofpeil. De plant drinkt nu eenmaal.
Het wortelstelsel groeit verder naar beneden en houdt contact met het water ('voedingsstoffen'-wortels).
Naarmate het waternivo daalt, ontstaat er natuurlijk een steeds groter wordende vochtige luchtruimte boven het wateroppervlak.
In die ruimte vormt de plant 'zuurstof'-wortels, die weer zorgen voor de beluchting van de plant.
De mix van water en voedingsstoffen in de emmer mag niet bijgevuld worden, omdat daarmee de 'zuurstof'-wortels als het ware verdrinken.

Nou ja, het is een heel verhaal en er is nog veel meer over te vertellen.
We zijn een eerste test begonnen met een mayonaise-emmer en 2 kleine sla-zaailingen.
Het leek prima te gaan, totdat de plantjes toch wat gingen verwelken.
Toch maar snel wat water toegevoegd, en nu staan ze er weer goed bij.
Het is ons nog niet bekend, waarom het deze eerste keer nog niet helemaal lukte.

In elk geval gaan we door met experimenteren, want het is wel een hele mooie 'off grid'-teeltmethode.
Slechts 1x een juiste mix van water en minerale voedingsstoffen maken, en je hebt in principe geen omkijken meer naar je plant...
de 'Kratky-methode' dus.

In geval van watersnood...

Het ergste dat ons zou kunnen overkomen, is watersnood.

En dan bedoel ik niet overvloedige regenval, maar juist een tekort aan regenwater in periodes van droogte. 

Gebrek aan water kunnen we ons niet permitteren, dat is duidelijk.

Paul heeft weer een mooi staaltje improvisatie laten zien.

In een van de grote watervaten naast de kas, bevond zich nog een dompelpomp.

We hebben de dompelpomp uitgeprobeerd, en ja hoor, hij deed het !

Een nat pak dus voor Jacqueline.

De pomp hangt aan een metalen draagstang in de sloot.

Aanvankelijk wilden we het water met een pijp de dakgoot inspuiten.

Zo gezegd, zo gedaan.

We hadden ons echter danig vergist in de capaciteit en kracht van deze pomp.

Grote hilariteit toen het water het dak opspoot en er in de kas een flinke plensbui ontstond via de open ramen...

Nee, er moest toch wat anders verzonnen worden.

En zo kreeg de oude brandweerslang toch weer een nieuwe bestemming.

Met een stevig mondstuk er aan is het een makkie om handmatig en snel de watervaten te vullen. In geval van droogte een uitkomst !