Zo, een week na de verhuizing begint het er al op te lijken.
Uiteraard oogt het nog niet groen, daar is het nog iets te vroeg voor.
Wel zijn er wat winterharde planten uit de vorige kas meegekomen, o.a. munt en andere kruiden, aardpeer, aardbeien, Egyptische uien, knoflook en vijg.
We hebben een zithoek, waar bamboe rolgordijnen (gekregen en gevonden) het zonlicht mooi gefilterd doorlaten.
Langs de wand van de kas staan onze zaaitafels.
Jacqueline vouwt van krantenpapier handige voorzaai-potjes.
Iets verderop langs de wand staan onze materialen voorlopig gestald.
De meeste bakken zijn inmiddels gevuld met grond en perlite.
In enkele bakken is al gezaaid: veldsla, raapstelen en peulen.
Natuurlijk gaan we zelf ter plekke composteren.
Er is al een geschikte plek gevonden, ietwat in de schaduw en voldoende vochtig door een lekkende dakgoot.
Over enige tijd maken we hier met pallets 3 compostbakken naast elkaar.
Nog altijd veel opruimwerk, en een mondkapje is af en toe geen overbodige luxe.
Zo was het verwijderen van enorme bergen verdorde Spaanse peperplanten bepaald geen pretje.
Ook het droge stof dat vrijkomt van de perlite-zakken kun je beter niet teveel inademen. Niet echt schadelijk, maar gewoon niet fijn.
Alle substraat-perlite die we niet konden gebruiken is verderop in de kas opgestapeld.
Ondanks een verse batterij, kregen we deze gevonden klok niet meer aan de praat. Toch vliegt de tijd hier voorbij...
Fijn dat dieren zich hier ook prettig voelen.
Af en toe schiet er een muis weg, een winterkoninkje (vermoed ik) huppelt langs de wand van de kas, een merel heeft de mestpieren al ontdekt, een pad wordt door mij ruw gestoord in zijn (vermoedelijk nog winter-) slaap, een poes kijkt vanaf de akker nieuwsgierig naar binnen.
